-မင္းသိရဲ႕လား…
တုိ႔ရဲ႕စာေပ၊ တုိိ႔ရဲ႕စကား…
တို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးေနျပီ။
-ဘယ္လုိ ခံယူသင့္သလဲ…
ဟုိလူ ဒီလူ အျပစ္မယူၾကနဲ႔
မင္းမွာလည္း တာ၀န္ရွိ၊
ငါ့မွာလည္း တာ၀န္ရွိ၊
တုိ႔ေတြ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။
ဆက္ဖတ္ရန္...
-ဒီေတာ့…တုိ႔ရဲ႕စာေပ၊ တုိ႔ရဲ႕စကား၊
တုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ၊ မေပ်ာက္ကြယ္ဖုိ႔၊
အစဥ္တုိးတက္ေနဖုိ႔အတြက္၊
တုိ႔တစ္ေထြအားလံုး….
၀ိုင္း၀န္းျပီး သင္ယူၾက၊
၀ိုင္း၀န္းျပီး ေဖာ္ထုတ္ၾက၊
၀ိုင္း၀န္းျပီး ထိန္းသိမ္းၾက။
-မွတ္ထား…
စာေပ၊ စကား၊ ယဥ္ေက်းမွဳဆုိတာ
လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ႕ အသက္၊
လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ႕ ေသြး။
-ဒါေၾကာင့္…
အားလံုးသတိရွိၾက၊
အားလံုးတာ၀န္သိၾက…။
၂၇၄၈-ခုႏွစ္၊ ကရင့္ေၾကးမံု
မန္းသွ်ဴခလိန္
No comments:
Post a Comment