ထင္ထင္လင္းလင္း ျမင္ရ၏။
ေလျပည္တုိက္လာ၊ ေရာ္ရြက္၀ါမ်ား၊
ေျမမွာခရ ရွာပါ၏။
စိမ့္ထဲျမိဳင္ထဲ၊ ရြက္သစ္လဲခ်ိန္၊
ပူကဲခ်ိန္မွာ ငွက္သဘာ၀၊
ခါခါတြန္က်ဴး၊ ပုစ္ဖူးေပၚ၊
ေပ်ာ္ျမဴးေငးေမာ၊ ငွက္သေဘာမုိ႔၊
ဥၾသတြန္သံ အဖန္ဖန္ၾကား၊
ျပင္းထန္ခံစားရပါ၏။
ပိေတာက္ေ၀ျဖာ၊ ရနံ႔လာ၍၊
ရင္မွာ ေအးစက္၊ ေႏြခါရက္ကို၊
ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးမိပါ၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္…ရာသီပြင့္လင္း၊
ေလျပည္ညွင္းႏွင့္၊ လြမ္းခ်င္းစုကာ၊
ေႏြမ်က္ႏွာကို၊ ကဗ်ာဖြဲ႔ဆုိ၊
အလြမ္းပိုလုိ႔၊ ရွဳိက္ငိုမိတယ္…ေႏြရယ္။
ေစာနန္းေ၀(၀င္းေရာ္)
No comments:
Post a Comment